Het is moeilijk onder woorden te brengen wat het betekent om te leven met complexe posttraumatische stressstoornis (PTSS), vooral wanneer de bron van het trauma diepgeworteld ligt in narcistisch misbruik. Voor velen blijft het een onzichtbare strijd,een innerlijke chaos die niet altijd wordt begrepen door de buitenwereld. In dit artikel neem ik je mee in mijn persoonlijke reis – de pijn, de verwarring, maar ook het stukje hoop en kracht dat langzaam begon te groeien. Dit is mijn verhaal over het herstellen van complexe PTSS na narcistisch misbruik, een proces dat allesbehalve rechtlijnig is geweest, maar dat me uiteindelijk heeft geholpen om mijn eigen stem terug te vinden.
Inhoudsopgave:
- Het pijnlijke ontwaken uit de illusie: herkennen van narcistisch misbruik
- De diepe littekens van complexe PTSS: mijn dagelijkse strijd en verdriet
- Stap voor stap helen: welke therapieën en zelfzorg mij hoop gaven
- Het belang van grenzen stellen en zelfliefde in het herstelproces
- Inzichten en conclusies
Het pijnlijke ontwaken uit de illusie: herkennen van narcistisch misbruik
In het begin voelde alles zo normaal, alsof ik in een liefdevolle relatie zat die iedereen zou bewonderen. maar langzaam, bijna onmerkbaar, begon het vertrouwen te wankelen. De constante kritiek, subtiele manipulaties en het ontkennen van mijn gevoelens braken mijn wereld langzaam af.het was alsof ik gevangen zat in een prachtig uitziende kooi, waar de wanden steeds nauwer werden.Pas toen ik uit die kooi kon stappen, besefte ik hoe diep de illusie was geweest en hoezeer mijn realiteit was vervormd door de narcistische ander.
Het herkennen van dit soort misbruik is geen makkelijk proces, vooral niet omdat de pijn vaak vermomd is als liefde en zorg. Je begint te twijfelen aan jezelf, je herinneringen en je waarde. Signalen die je kunnen helpen dit patroon te doorbreken zijn onder andere:
- Het constant moeten rechtvaardigen van je emoties en keuzes
- Een gevoel van isolatie, alsof niemand je begrijpt
- Herhaaldelijk terugkomen op gesprekken die jouw waarheid ontkennen
- Een diepgeworteld gevoel van leegte en onzekerheid
Het erkennen van deze werkelijkheid is pijnlijk, maar ook het begin van echte heling en vrijheid.
De diepe littekens van complexe PTSS: mijn dagelijkse strijd en verdriet
Elke dag lijkt een nieuwe strijd, een voortdurende worsteling met herinneringen die maar niet willen vervagen. De pijn van complexe PTSS grijpt me vast in momenten waarop ik denk dat ik rust vind, om dan genadeloos weer terug te slaan met gevoelens van verlatenheid, wantrouwen en constante alertheid. Het voelt alsof ik gevangen zit in een donkere mist, waar elke stap vooruit vergezeld gaat van angst en verdriet die diep in mijn ziel snijden. Soms is het gewoon moeilijk om adem te halen, om te blijven geloven dat het ooit anders kan zijn.
Wat de situatie nog zwaarder maakt, is het onbegrip binnen mijn omgeving. Mensen zien niet altijd de onzichtbare littekens die ik draag, en de impact daarvan op mijn dagelijks functioneren. Er zijn momenten waarop ik moet vechten tegen mijn eigen gedachten, waarbij ik mezelf eraan herinner:
- Zelfzorg niet egoïstisch is, maar noodzakelijk.
- Grenzen stellen een vorm van bescherming en heling is.
- Troost zoeken
Ondanks de overweldigende verdrietige momenten, is het vasthouden aan deze kleine ankers wat me helpt om door te gaan, één dag tegelijk.
Stap voor stap helen: welke therapieën en zelfzorg mij hoop gaven
Het pad naar herstel voelde aanvankelijk als een onbegaanbaar doolhof, maar door verschillende therapieën vond ik langzaamaan mijn eigen kompas terug. EMDR-therapie hielp mij bijvoorbeeld om de meest pijnlijke herinneringen te verwerken zonder overweldigd te raken. Ook de zachte benadering van mindfulness leerde me om in het hier en nu te blijven,juist op momenten dat mijn gedachten naar het verleden dreigden te ontsnappen. Daarnaast bood traumatherapie een veilige ruimte waarin ik mijn verhaal kon delen zonder oordeel, waardoor opnieuw verbinding ontstond—en dat was krachtiger dan ik ooit had durven hopen.
Naast professionele hulp ontdekte ik dat zelfzorg een onmisbaar fundament vormt onder mijn herstel. Enkele gewoonten die mij bijzonder veel hoop en energie gaven, zijn onder andere:
- dagelijks journallen om gevoelens te ordenen en kleine overwinningen te vieren;
- lichaamsbeweging die niet alleen mijn fysieke maar ook mijn mentale welzijn versterkt;
- het creëren van rituelen, zoals elke avond een halfuur in stilte lezen of mediteren om rust te brengen;
- verbinding zoeken met gelijkgestemden, omdat samen helen minder eenzaam maakt.
Deze mix van therapieën en zelfzorg gaf me niet alleen grip op mijn emoties, maar ook de moed om opnieuw te geloven in een toekomst waarin ik mezelf weer terugvind—stap voor stap, met vallen en opstaan.
Het belang van grenzen stellen en zelfliefde in het herstelproces
In het diepe dal van herstel na narcistisch misbruik ontdekte ik dat het stellen van grenzen geen luxe is, maar een onmisbare noodzaak. Het was een ware strijd om mijn eigen ruimte terug te claimen, want jarenlang waren mijn grenzen systematisch overschreden. Door duidelijk te leren aangeven wat ik wel en niet tolereren kon, begon ik stukje bij beetje mijn eigen kracht weer te voelen. Dit gaf me een gevoel van veiligheid dat ik lang kwijt was geraakt, en het hielp me om negatieve patronen te doorbreken. Grenzen zijn voor mij geen muren, maar beschermers van mijn innerlijke welzijn.
Zelfliefde voelde aanvankelijk als een verre droom, maar groeide uit tot mijn sterkste wapen in het gevecht tegen de verwarring en pijn van het verleden. Er waren dagen dat ik zacht moest zijn voor mezelf, zelfs als mijn innerlijke criticus loeide. Door dagelijks kleine momenten van zelfzorg te omarmen, ontstond er een nieuw fundament van respect en compassie. Wat mij enorm hielp, was het bewust kiezen voor:
- Het accepteren van imperfecties als erkenning van mijn menselijkheid
- Het vieren van kleine overwinningen op mijn herstelpad
- Het dagelijks oefenen van affirmaties die mijn eigenwaarde versterken
Deze elementen samen maakten het mogelijk om liefde te planten waar eens pijn heerste.
Inzichten en conclusies
Het pad naar herstel van complexe PTSS na narcistisch misbruik is lang en zwaar, maar mijn verhaal bewijst dat heling mogelijk is. Elke stap, hoe klein ook, is een overwinning op de pijn en het verleden.Door mijn ervaringen te delen hoop ik anderen te inspireren om niet te zwijgen, om hulp te zoeken en om zichzelf nooit op te geven. Jij bent sterker dan je denkt, en er is licht aan het einde van deze duisternis.Blijf geloven in jezelf, want jouw verhaal verdient een nieuw hoofdstuk vol hoop en vrijheid. 
Sta je er alleen voor?
Wij bieden juridische hulp bij toxische relaties.
Law & More – betrokken, daadkrachtig.
Lees meer